พระเจ้า.....*
ได้สร้างสิ่งมีชีวิตที่มีค่าให้กับโลกใบนี้มากมาย
พระเจ้าได้สร้างสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกว่า "ผู้หญิง" มานานถึง 6 วัน
เทวดาได้ผ่านมาพบ และพูดว่า เทวดา: "ทำไมท่านถึงใช้เวลากับสิ่งนี้นานเหลือเกิน"
พระเจ้า: "ท่านเทวดา ท่านได้ทราบถึงคุณสมบัติและรูปลักษณะทั้งหมดของเธอที่ข้าต้องสร้างขึ้นมาหรือไม่?
เธอต้องมีส่วนประกอบกว่า 200 ชิ้นที่ต้องขยับเขยื้อนได้ ซึ่งทุกชิ้นต้องสามารถเปลี่ยนทดแทนได้
เธอต้องสามารถทำอาหารได้ทุกชนิด
เธอต้องสามารถอุ้มเด็กๆ ได้ครั้งละหลายๆ คน
เธอต้องมีโอบกอดที่สามารถรักษาเยียวยาได้ ตั้งแต่ความเจ็บปวดของรอยฟกช้ำที่หัวเข่าถึงหัวใจที่แตกสลาย
เธอต้องสามารถทำทั้งหมดนี้ได้ด้วยเพียงสองมือของเธอเท่านั้น"
เทวดา: "พระเจ้า! ตัวเธอช่างนิ่มเหลือเกิน"
พระเจ้า: "ใช่! ตัวเธอจะต้องนิ่ม แต่ข้าก็ได้สร้างให้เธอแข็งแรงด้วยนะ
ชนิดว่าท่านและใครๆ คาดไม่ถึงทีเดียว ว่าเธอจะสามารถอดทนและฝ่าฟันความยากลำบากเหล่านั้นได้"
เทวดา: "เธอจะมีความสามารถในการคิดหรือเปล่า?"
พระเจ้า: "ไม่เพียงแค่เธอสามารถคิดไตร่ตรองสิ่งต่างๆ ได้แล้ว เธอยังสามารถใช้แทนเหตุผลและเจรจาต่อรองได้เป็นอย่างดีด้วยนะท่าน"
เทวดา: สัมผัสที่แก้มของสิ่งมีชีวิตนี้ "ท่าน! นี่ดูเหมือนว่าเธอมี่รอยรั่วแล้วนะ ท่านใส่สิ่งต่างๆ ให้เธอมากเกินไปหรือเปล่า"
พระเจ้า: "เธอไม่ได้มีรอยรั่วแต่อย่างใดนะท่าน น้ำที่แก้มนั่นเรียกว่าน้ำตา"
เทวดา: "ทำไมเธอต้องมีน้ำตาด้วยเล่า"
พระเจ้า: "น้ำตาบนแก้มของเธอคือวิธีการหนึ่งที่เธอแสดงออกถึงความเศร้า ความสับสน ความรัก ความเหง่า ความเจ็บปวด และความปีติภูมิใจ"
คำชี้แจงนี้ทำให้เทวดามีความประทับใจอย่างลึกซึ้ง
เทวดา: "พระเจ้า ท่านช่างอัจฉริยะเหลือเกิน ท่านได้คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างลึกซึ้งนัก 'ผู้หญิง' นี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มหัศจรรย์!"
พระเจ้า: "ช่างแท้จริงนักท่าน! นี่แหละคือคำนิยามของเธอ!!!!!!
ผู้หญิงมีความอดทนที่น่าทึ่งในสายตาของผู้ชาย
เธอสามารถเผชิญกับปัญหาและรับภาระที่หนักหนาได้
เธอถือครองความรัก ความสุขและความนึกคิด
เธอสามารถยิ้มได้ในสถานการณ์ที่น่าหวีดร้อง
เธอสามารถขับร้องได้เมื่อเธอรู้สึกว่าอยากร้องไห้
เธอร้องไห้เมื่อเธอมีความสุข และหัวเราะเมื่อเธอหวาดกลัว
เธอจะต่อสู้เพื่อสิ่งที่เธอเชื่อและต่อสู้กับคีวามไม่ยุติธรรม
เธอจะไม่ยอมรับคำว่าไม่ ตราบใดที่เธอเห็นว่ามันมีทางออกที่ดีกว่า
เธออุทิศชีวิตของเธอให้กับครอบครัวเพื่อที่จะให้ครอบครัวของเธอเติบโตรุ่งเรือง
ความรักของเธอเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขใดๆ
เธอน้ำตาไหลเมื่อเห็นลูกๆ ของเธอได้รับชับชนะ
เธอมีความสุขเมื่อเห็นเพื่อนของเธอทำดี
เธอรู้สึกปีติเมื่อเธอได้ยินการกำเนิดกหรือแต่งงาน
หัวใจของเธอร้าวรานเมื่อญาติหรือเพื่อนสนิทได้จากไป แต่เธอยืดหยัดอย่างเข้มแข็งที่จะดำเนินชีวิตต่อไป
เธอรู้ดีว่าอ้อมกอดและจุมพิตที่บริสุทธิ์สามารถเยียวยารักษาหัวใจที่ร้าวรานได้
***มีสิ่งเดียวที่เธอพลาดไป...
นั่นคือเธอลืมว่า เธอนั้นมีค่ามากมายเพียงใด"
♥ :"))
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 ปีมีค่าเพียงใด ? 
